اصولگرایان و موافقان دولت و مجلس پاسخ دهند: لزوم سفر یک خانواده انقلابی و مذهبی در ماه مبارک رمضان به ترکیه آن هم در این شرایط بد اقتصادی چیست؟! / اگر ادعای حرکت در خط رهبری معظم انقلاب را داریم چرا خانواده ایشان را الگو قرار نمی دهیم؟!

به گزارش آخرین نیوز، سفر جنجالی خانواده قالیباف به ترکیه مهمترین خبر این روزهای ایران است؛ خبر این بود: "خانواده رئیس‌مجلس به ترکیه رفته و در آنجا برای فرزندی که در راه است، سیسمونی خریده‌اند."

منتقدان جمهوری اسلامی و جریان ضد انقلاب همواره در این مواقع، از هر ترفند و تیتری برای مقاصد سیاسی خود استفاده می کنند که در این خصوص هم همین خط را پیش گرفتند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

البته که باید در مقابل تحریف ایستاد و همانگونه که رهبری معظم انقلاب بارها و بارها تاکید کردند که در جنگ رسانه ای علیه جمهوری اسلامی ایران باید فعال بود، بنابراین در این خصوص هم باید هم واقعیت ها را گفت و هم در برابر فتنه گری و تحریف و غیره ایستاد.

برخی اصولگرایان و موافقان دولت و مجلس نیز پرداختن به این موضوع را به دلیل ایجاد تفرقه در بین قوا و به حاشیه راندن دستاوردهای دولت و مجلس به مصلحت نمی دانند!

خط خبری ضدانقلاب در مواجهه با این اتفاق که کاملا روشن بوده و هست؛ اما این دلیل نمی شود که موافقان دولت و مجلس، اصل سفر مذکور که مذموم و قابل نکوهش است را با عناوین "لزوم بصیرت"، "ایستادگی در برابر فتنه"، "جلوگیری از تفرقه" و غیره، به حاشیه ببرند.

قطعاً پرداختن بیش از حد به یک موضوع کم اهمیت و ایجاد تنش در جامعه که خط خبری ضدانقلاب می باشد، محکوم است و باید در مقابل این جریان ایستاد اما این به مفهوم این نیست که انتقادهای وارد به این اتفاق بررسی نشود.

اینکه لزوم سفر یک خانواده انقلابی و مذهبی در ماه مبارک رمضان به ترکیه آن هم در این شرایط بد اقتصادی چیست؟!

اگر ادعای حرکت در خط رهبری معظم انقلاب را داریم چرا خانواده ایشان را الگو قرار نمی دهیم؟!

و سوالات بسیاری که به دلیل امکان سوء استفاده جریان ضد انقلاب، از مطرح کردن آنها صرف نظر می کنیم ...

 

سخن آخر: وقتی منتسب به یک شخصیت سیاسی مدافع انقلاب هستیم، باید یک سری اصول را رعایت کنیم؛ وقتی منتسب به فرزند یک روحانی، پاسدار، مجتهد، مقام مسئول و غیره هستیم، باید حرمت را حفظ کنیم و عرف را در نظر بگیریم؛ به همین سادگی ...

منبع: آخرین نیوز

کلیدواژه: دولت و مجلس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت akharinnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آخرین نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۸۶۰۱۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا لایحه «ارتقای امنیت زنان» فمنیستی است؟

دکتر مجید دهقان معتقد است: لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی می‌کند. - اخبار اجتماعی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم؛ حدود 12 سال از طرح لایحه امنیت زنان در مجلس می‌گذرد و با وجود اینکه رهبر انقلاب در دیداری که همین امسال با بانوان کشور داشتند بر تسریع رسیدگی به آن تأکید کردند همچنان لایحه امنیت زنان در راهروهای مجلس معطل مانده است. از یک سو برخی به آن برچسب فمنیستی بودن می‌زنند و از سوی دیگر تعداد قابل توجهی از فعالین انقلابی حقوق زنان از حقانیتش دفاع می‌کنند و آن را زاییده نگاه اصیل انقلاب اسلامی به زنان می‌دانند. هنوز چالش‌های زیادی میان موافقین و مخالفین لایحه وجود دارد. این روزها یک بار دیگر جزئیات لایحه امنیت زنان در صحن علنی مجلس بررسی شد. در همین راستا حجت‌الاسلام‌والمسلمین دکتر مجید دهقان، عضو هیأت علمی پژوهشکده زن و خانواده در یادداشتی به ارائه دیدگاه خود در این زمینه پرداخته است که در ادامه از نظر می‌گذرانید.

گفتمان دینی از پیش از مشروطه تا دهه‌های بعدی در مسائل زنان دو ویژگی کلی داشت: اول این که مسأله‌اش دین بود و به مسئله زنان به عنوان اِشکالی بر دین می‌نگریست. دوم این که خانواده‌گرا بود با تفسیری که زنان را درون خانواده تعریف و با حضور اجتماعی زنان مخالفت می‌کرد.

اندیشه شهید مطهری نقطه عطف بود. مساله او در کتاب "نظام حقوق زن در اسلام" گرچه دین است ولی در "مساله حجاب" دغدغه زنان را دارد، البته تنها زنان دیندار و نه همه زنان. تأکید او بر خانواده نیز سر از پرده‌نشینی زن در نمی‌آورد.

دوران کلی‌گویی درباره الگوی سوم تمام شده است / برچسب فمنیستی زدن به لایحه تأمین امنیت زنان از سوی نوتحجرگرایان

سر و صدای انقلاب بلند شد و در گفتمان نوپای انقلاب نیز خانواده‌گرایی با پرده‌نشینی تمایزی جدی داشت. اضافه بر این که مساله آن عموم زنان بود نه تنها زنان دیندار و این یک پله بالاتر از اندیشه شهید‌مطهری بود. به همین دلیل انقلاب برای زنان جذابیت داشت همان‌گونه که انقلاب پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله برای زنان جذاب بود.

پس از انقلاب اما پیگیری امور زنان دو پاره شد.  "مساله زنان" را گفتمان خط امام و بعداً اصلاحات به دوش کشید و به ناکجاآباد برد و "مسأله خانواده" را گفتمان اصول‌گرایی نمایندگی کرد و به مفهوم سنتی آن فهمید. این وسط گفتمان انقلاب بی‌نماینده ماند.

سالی یکبار رهبر انقلاب نگرش گفتمان انقلاب را درباره زنان یادآوری و مسأله زنان را جدای از مسأله خانواده (و نه در ستیز با آن) طرح می‌کند ولی بدنه این گفتمان راه خودش را می‌رود. روایت سرِ گفتمان با بدنه آنان ناسازگار است. سَر، گفتمان انقلابی در حوزه زنان را تقویت می‌کند و بدنه گفتمان سنتی را. جوانانی هم که همسو با روایت گفتمان انقلاب هستند دستی در قدرت ندارند.

این که بدنه گفتمان دینی بدون نیاز به مداخله رهبر انقلاب به شدت لایحه حجاب را پیگیری می‌کند و آن را با مداخله حاکمیتی و جرم‌انگاری حداکثری تا تصویب نهایی همراهی می‌کند ولی لایحه ارتقا امنیت زنان را به اغما می‌برد تا دوباره با اشاره آقا در سخنرانی عمومی به راه بیفتد ریشه در همین امر دارد. حجاب مسأله گفتمان دینی سنتی است ولی امنیت زنان نه.

لایحه فعلی ارتقا امنیت زنان، با وجود اشکالات جزئی، در نفی نگرش فمینیستی و با فاصله گرفتن از نگاه سنتی به دنیا آمد و در صورت تصویب برای اولین بار نگرش خاص گفتمان انقلابی را نمایندگی می‌کند. این طفل نوپا درگفتمان انقلاب اما در برابر گفتمان پرقدرت سنتی بی‌دفاع است، اشارات سالیانه رهبری مگر رمقی به آن دهد. آیا مجلسِ حاضر در هفته‌های نزدیک به انتخابات توان آن را دارد که راوی گفتمان انقلاب اسلامی در مساله زنان باشد؟

خلقی در حال تماشای این نزاعند. جوانانِ نگران ولی امیدوار به آینده، زنان بی‌پناهِ درگیر خشونت و حتی زنان انقلابی و وفادار به گفتمان انقلاب. آیا مجلس یازدهم بالاخره مسأله زنان را به رسمیت می‌شناسد و پناهی در این دوران بی‌پناهی برای آنان خواهد بود؟ چشمی امیدوار و دیگری بیمناک است.

پایان پیام/