استراتژی اصلاح‌طلبان برای هفته آخر انتخابات/ خط اصلاحات چیست؟

به گزارش فارس پلاس، شماره ۲۹ «انتخابات پلاس» را اختصاص دادیم به بررسی خط جریان‌های سیاسی در هفته آخر انتخابات.

کنار رفتن از قدرت با ژست طلبکارانه

۸ سال ناکارآمدی دولت تدبیر و امید کافی است که جریان اصلاحات به این نتیجه برسد که این دور از انتخابات دور شانس اصلاحات نخواهد بود. اصلاحات می‌داند که مجبور به کناره‌گیری از قدرت است اما می‌خواهد طلبکارانه کنار برود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

لذا ژست «بی‌نامزدی» به خود گرفته است. شورای نگهبان را می‌کوبد تا نشان دهد ما هیچ گزینه‌ای نداریم. این طلبکاری از حاکمیت بهتر از آن است که متهم شوند به بی‌کفایتی و بی‌عرضه‌گی. 

اصلاحات در حسرت چند درصد محبوبیت

با وجود آنکه اصلاحات می‌داند عملکرد دولت مورد حمایتشان هیچ راهی جز کناره‌گیری از قدرت برایشان باقی نگذاشته است اما کسب قدرت اولویت اول است. دو نامزد اصلاح‌طلب حاضر در میدان محبوبیتشان در حد انگشتان یک دست هم نیست. کافی است درصد این محبوبیت دو رقمی شود تا اصلاحات تمام قد وارد میدان شود. اصلاح‌طلبان دوست ندارند وارد بازی از پیش باخته شوند. اما اگر حس کنند نامزدی در میدان دارند که محبوبیتش بالا ۱۰ - ۱۵ درصد است حتما حمایت کمپینی خودشان را شروع خواهند کرد.

اصلاحات در ضعیف‌ترین موقعیت تاریخی

جریان اصلاح‌طلب هیچ وقت به اندازه الان خود ضعیف نشده بود. اصلاح‌طلبان در تمام طول عمر سیاسی خود هیچ وقت مواجه با چنین شرایط سختی نبوده‌اند. بدنه اجتماعی این جریان اکنون به واسطه دو عامل سرخورده است. اول آنکه محبوبیت رئیس جمهوری که آنها تمام قد از آن حمایت کردند به زیر ۳ درصد رسیده است. و دوم آنکه پدرخواندگی سران اصلاحات هیچ میدانی را برای تحرک اجتماعی این بدنه اجتماعی به جا نگذاشته است. اما اصلاحات چرا همچنان خطرناک است؟

اصلاحات بحران زیست است

عناصر جریان اصلاح‌طلب اکثرا سابقه امنیتی دارند. عملا این جریان شناخت کافی و کامل از شکاف‌های امنیتی جامعه ایران دارد. این جریان با چنین مختصاتی یک ویژگی مهم دارد و آن اینکه حاضر است برای کسب قدرت از شکاف‌های امنیتی بهره ببرد. عملا جریان اصلاحات بدون بحران اجتماعی نابود می‌شود. اگر جامعه ایران به یک آرامش دست یابد فضایی برای تحرک اجتماعی این جریان وجود نخواهد داشت.

۸ سال دولت خاتمی را به یاد بیاورید. به تعبیر خود رئیس دولت هر ۹ روز یک بحران در کشور به وجود آمد. از قتل‌های زنجیره‌ای تا کوی دانشگاه تا استعفای مجلس ششم تا ... هر روز کشور درگیر یک بحران امنیتی شد. جنجال و ایجاد بحران ویژگی اصلی این جریان سیاسی است. در چنین شرایطی باید مراقبت کرد فضا برای تحرک امنیتی جریان اصلاحات مهیا نشود. اصلاحات بلد است از شکاف‌های امنیتی جامعه ایران برای خود رای دست و پا کند. لذا مسئله‌ای که از این جریان می‌توان انتظار داشت تحرکاتی از این دست است.

دوقطبی‌سازی‌های کاذب امکان دیگر اصلاحات بی‌جان

اصلاح‌طلبان هرچند در ضعیف‌ترین موقعیت خود قرار دارند اما علاوه بر امکان تحرکات امنیتی، امکان دوقطبی سازی کاذب را دارند. جریان اصلاحات نشان داده است توانایی مسئله سازی کاذب را برای جامعه دارد. اصلاحات در سابقه خود تجربه ذهنیت سازی اجتماعی را به طور موثر دارد. این ذهنیت‌سازی باعث می‌شود مردمی که ۸ سال درگیر ناکارآمدی و معیشت خود بوده‌اند در چند روز پایانی انتخابات درگیر مسائلی همچون آزادی، حجاب، آزادی‌های اجتماعی بانوان، مذاکرات و ... شوند. دوقطبی‌هایی که حول این مسائل ایجاد می‌شود می‌تواند برای آینده ایران خطرناک باشد.

تکیه به رسانه‌های خارجی

جریان اصلاحات یک امکان دیگر دارد و آن اینکه تکیه اصلی این جریان به رسانه‌های خارجی است. همیشه رسانه‌های خارجی در کنش‌های انتخاباتی خود سعی کردند از اصلاح‌طلبان حمایت کنند. اگر اصلاحات با همان مختصاتی که توضیح دادیم وارد میدان رقابت شود رسانه‌های خارجی نیز وارد میدان خواهند شد. 

بهره بردن از فضای انتخابات شورای شهر

اصلاح‌طلبان در حال مقدمه سازی برای ارائه لیست شورای شهر در شهرهای مهم کشور هستند. سامانه‌ای هم که برای آن در نظر گرفتند فعال بود و انتخابات درونی نیز انجام داده‌اند. طبق اطلاعیه‌ای که دبیرخانه جبهه اصلاحات منتشر کرده این انتخابات برای شورای شهر تهران نیز برگزار شده است. اصلاح‌طلبان در شرایطی که بتوانند برای شهرهای بزرگ، لیستی ارائه دهند که از تحریک همان شکاف‌های امنیتی ارتزاق کند و دوقطبی‌های مخصوص خود را تحریک کند و فضا برای تحرک این جریان را فراهم کند قطعا برای انتخابات ریاست جمهوری نیز دندان تیز خواهد کرد.

دور دومی شدن انتخابات، مهمترین شانس اصلاحات

نامزد اصلی جریان انقلابی اکنون اصلی‌ترین امید جامعه ایران برای تحول است. محبوبیت آیت‌الله رئیسی در اغلب نظرسنجی‌ها بالای ۵۰ درصد و در برخی از نظرسنجی‌ها بالای ۶۰ درصد است. اما نباید از تحرکات هفته آخر جریان اصلاحات که در بالا توضیح داده شد غافل شد. در صورت جدی شدن هر کدام از نامزدهای اصلاحات یک استراتژی برای اصلاحات محتمل‌تر است. به دور دوم کشیدن انتخابات هم امکان‌پذیر است و هم امکان تحرک را در دوم برای این جریان ایجاد می‌کند.

البته روند صعودی محبوبیت نامزد اصلی جریان انقلابی پس از مناظره دوم این احتمال را هم برای اصلاحات ضعیف می‌کند اما در هر حال یک امکان برای این جریان سیاسی است.

انتهای پیام/

 

منبع: فارس

کلیدواژه: اصلاحات دولت تدبیر و امید ناکارآمدی دولت انتخابات پلاس شکاف های امنیتی رسانه های خارجی جریان اصلاحات اصلاح طلبان جریان اصلاح جامعه ایران برای تحرک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۱۹۹۰۹۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عباس عبدی خطاب به نواصولگرایان: آی‌ کیوتان در اندازه گنجشک هم نیست

به گزارش عصر ایران عباس عبدی در اعتماد نوشت: ماجرا این است که آقای مهدی نصیری اعلام کرده که برای یک سفر خانوادگی مدتی را عازم کانادا شده‌ است. وی در چند سال اخیر مواضع به نسبت رادیکالی علیه ساختار موجود داشت و آشکارا هم بیان و تبلیغ می‌کرد.   اتفاقا مواضعی که داشت بخش اصلی اصلاح‌طلبان با آن همراهی نمی‌کردند، هر چند از این نظر که وی منسوب به جناح اصولگرا بود و این حرف‌ها را می‌زد، غیرمنتظره نیست که برخی اصلاح‌طلبان هم مثل اغلب مردم استقبال می‌کردند، چون این مواضع از سوی خود اصولگرایان یا منشعبین آنان زده می‌شد، ولی آقای نصیری هیچ نسبتی با اصلاح‌طلبی به عنوان یک مجموعه‌ای با پیشینه‌ای فکری و سیاسی نداشت و هنوز هم به لحاظ مبانی فکری به مجموعه اصولگرایان نزدیک‌تر است.   البته این فقدان نسبت را نه به عنوان نقطه قوت ایشان می‌گویم و نه به عنوان نقطه ضعف، بلکه یک واقعیت است. ایشان تا زمانی که ایران بودند مواضع رادیکال خود را اظهار می‌کردند، مواضعی که اگر یک نفر از اصلاح‌طلبان اندکی از آن مواضع را می‌گرفت، در چشم به‌هم زدنی بازداشت و بازجویی می‌شد و جایش در زندان بود.   اتفاقا بهترین دلیلی که وی منسوب به اصلاح‌طلبان نیست، همین مصونیت سیاسی و قضایی ناگفته و نانوشته‌ای است که در عمل، مجموعه اصولگرایان از آن بهره‌مندند.   البته آقای نصیری ارتباطات گوناگونی داشت، با اصلاح‌طلبان هم نشست و برخاست داشت، همچنان که با دیگران داشت ولی هیچ‌گاه به عنوان یک فعال اصلاح‌طلب نه خودش را معرفی می‌کرد و نه کسی به چنین صفتی او را می‌شناخت. شاید هم سعی می‌شد که با چند تن دیگر از دوستان خودشان، جریانی به جز اصلاح‌طلبان و اصولگرایان راه بیندازند که نمی‌دانم چرا نشد یا شاید هم از ابتدا در پی آن نبودند.   حالا و پس از طرح رویکردی سیاسی از جانب او، یک روزنامه وابسته به جناح نواصولگرایان نوشته است که «مهدی نصیری «باطن» اصلاح‌طلبان است که «ظاهر» شده است و حالا اصلاح‌طلبان که سال‌هاست با باطنی غیر از شخصیت متظاهرشده خود با مردم و نظام روبه‌رو شده‌اند، از اینکه یک تازه‌وارد قواعد بازی را رعایت نکرده (یا هنوز نیاموخته) و باطن آنان را آشکار کرده است، به‌شدت دلخور و هراسان شده‌اند و در اقدامی سیستماتیک هر روز یکی از آنان، تکذیب و رد و تکفیر نصیری را برعهده می‌گیرد.   غافل از آنکه وقتی چندین سال است تریبونی برای اظهارات او شده‌اند، حالا که یک‌باره نصیری به صحرای سلطنت و براندازی و ضدانقلابی‌گری محض زده است، دیگر کسی از اصلاح‌طلبان نمی‌پذیرد که نصیری را از خود ندانند.»   ابتدا بهتر بود که پیش‌تر با دوستان خود هماهنگ می‌کردند، زیرا اغلب کسانی که موضع مطلوب رسمی گرفته‌اند به درخواست دوستان همان روزنامه بود. مگر آنان که نقدی بی‌طرفانه داشتند. علت نیز روشن است.   من در گفت‌وگویی با خبرآنلاین در همین مورد گفتم که چرا جناح حاکم در این موضوع سکوت کرده است؟ در درجه اول چون حرف‌های خودشان در نقد آقای نصیری را موثر نمی‌دانند. به علاوه نمی‌خواهند شرمندگی حضور وی در جناح متبوع را یادآور شوند و مسوولیت افکار و رفتار متضاد خود را بپذیرند، افکار و رفتاری که موجب این‌گونه ریزش‌ها شده است. اگر آقای نصیری جایی در میان اصلاح‌طلبان برای خودش می‌یافت احتمالا به آن سوی آب نگاه نمی‌کرد.   گرچه این نحوه نوشتن ناشی از بی‌صداقتی و دورویی است، ولی بی‌عقلی نیز در آن موج می‌زند. چرا؟ فرض کنیم که ادعای نویسنده درست باشد. آیا یک لحظه پیش خود فکر نکرده که اگر اصلاح‌طلبان هم سلطنت‌طلب شده باشند، حتما افراد با گرایش‌های فراتر از اصلاح‌طلبی هم شده‌اند، پس چه کسی برای سیاست رسمی می‌ماند؟ شما که حداکثر ۱۵درصد (با ارفاق) بیشتر نیستید، آن‌هم ۱۵درصد که به لحاظ متغیرهای اصلی جامعه جزو بخش‌های ضعیف‌تر و کم‌اثرتر است.   اگر اندکی، فقط اندکی درایت بود، حتی باید آقای نصیری را هم به نحوی توجیه و اصرار می‌کردید که وی هم طرفدار سلطنت نیست، حالا یک حرفی زده، وقتی دید که نظراتش درست نیست برمی‌گردد و... ولی به جای اینها یک مجموعه اصلی انقلاب که بسیار فراتر از کل اصولگرایان هستند را نیز باطن‌شناسی می‌کنید و نصیری را باطن آنها می‌دانید. آی‌کیو، در اندازه گنجشک هم نیست. کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: انتقاد تند ابطحی از مهدی نصیری: پوست خربزه زیر پایت انداخته اند مهدی نصیری و توهم اتحاد